Onze tool waarmee u uw toestemming voor ons gebruik van cookies kunt beheren, is tijdelijk offline. Daardoor kunnen sommige functies waarvoor uw toestemming voor het gebruik van cookies nodig is, mogelijk ontbreken.
De subtiele kunst van eerlijkheid.
In een tijd waarin niets belangrijker is dan personal branding en een zorgvuldig samengesteld beeld van jezelf neerzetten, is er niets spannender dan compleet eerlijk te zijn naar jezelf. En toch is dat wat Sophia Thakur al haar hele leven doet – ze laat haar rauwe gevoelens zien aan totaal onbekenden. Als spoken word-artiest, dichter en kampioen in zelfexpressie is ze de samenwerking met MINI aangegaan om Big Love te verspreiden. We spraken haar in het kader van Internationale Vrouwendag over zelfontdekking, eerlijkheid, kracht en – natuurlijk – liefde.
Sophia Thakur is in heel korte tijd heel ver gekomen. Als auteur en performance poet heeft ze prijzen gewonnen en bestsellers geschreven. Op haar 15de begon ze poëzie te schrijven en niet lang daarna ging ze die ook live performen. Haar krachtige boodschappen vol empathie en liefde over mentale gezondheid, afkomst, zelfbeschikking en zelfexpressie vonden al snel hun weg naar het publiek. Recent werd ze benoemd tot een van Forbes' 30 Under 30 in de categorie kunst en cultuur in Europa en ze inspireert mensen overal ter wereld – vanaf het podium op het Glastonbury Festival tot in TED-talks op mainstream tv en radio.
Sophia is schrijfster van “Somebody Give This Heart A Pen” en “Superheroes”, en heeft recent haar tweede poëziebundel “Wearing My Mother’s Heart” uitgebracht.
Wat is Big Love?
Big Love is MINI’s optimistische kijk op het leven, die openstaat voor iedereen, ook zonder rijbewijs. Het stuwt ons vooruit en geeft richting aan alles wat we doen – twee kleine woordjes waarvan we geloven dat ze een positieve verandering en actie teweeg kunnen brengen in de wereld. Door middel van samenwerkingen en unieke projecten hopen we impact te maken op het gebied van diversiteit, duurzaamheid en meer.
WAT TREKT HAAR ZO AAN IN POËZIE? EN WELKE BOODSCHAP WIL ZE JOU MEEGEVEN?
Creëren zit in haar aard.
De twee pijlers waarop het leven en werk van Sophia steunen, zijn haar eerlijkheid en haar liefde. Dat laatste heeft de Londense met een tweede generatie migratieachtergrond min of meer geërfd. “Allebei mijn ouders zijn half Gambiaans, dat ligt in West-Afrika, en allebei mijn opa’s zijn afkomstig uit Zuidoost-Azië. Mijn vaders vader is Indiaas, mijn moeders vader is Sri Lankaans. Iedereen in mijn gezin is half Gambiaans en half Aziatisch. Het is best een wonder dat twee mensen met zo’n vergelijkbaar verhaal en achtergrond elkaar hebben gevonden.”
Het is weliswaar een klein wonder, maar er is nog een familie-eigenschap die haar beïnvloed heeft. “Allebei mijn oma’s hadden een ander geloof dan hun partners, maar ze hebben gekozen voor de liefde. Dat was voor hen belangrijker dan hun familie, of de mening van anderen. Ze wilden gewoon kiezen voor de liefde. En volgens mij hebben we die situatie allemaal wel eens meegemaakt.” Dat Sophia zo veel geeft om liefde en goed zijn voor elkaar, is dus in feite een familietraditie. En hoe zit dat met poëzie?
Het zal niemand verbazen dat het schrijven van binnenuit kwam. “Ik heb altijd al heel sterke emoties gehad. Als kind kreeg ik vaak te horen dat ik zo gevoelig was, misschien wel té gevoelig. Voor mijn emoties was er geen middenweg. Ik denk dat het schrijven een uitlaatklep was die me in balans bracht.” Sophia vermeldt daar wel snel bij dat zelfexpressie veel meer inhoudt dan zelfhulp. Het is een manier waarop iemand zichzelf leert begrijpen – en van zichzelf te houden. “Poëzie geeft me de tijd om mijn emoties door en door te voelen. Ik print mijn hart uit op papier en kijk er dan op een afstandje naar, zie wat ik steeds voelde, wat ik beleefde. Dat is helderder dan gewoon boos of verdrietig zijn, of juist heel blij. Door het op te schrijven begrijp ik het beter.”
Zonder woorden geen gedachten.
Zodra Sophia de kracht van poëzie ontdekt had, begon ze de liefde al snel te delen door mee te werken aan het oprichten van een poëziegroep aan haar universiteit. Studenten kregen daardoor een plek om hun ideeën en gevoelens vrij te ontdekken. Schoolregels, metaforen of rijmschema’s waren niet verplicht, maar eerlijkheid wel. De reden daarvoor? Sophia gelooft dat de wens om jezelf eerlijk uit te drukken de reden is dat mensen, van welke leeftijd ook, beginnen aan poëzie. “We zoeken altijd naar een vorm om met elkaar te communiceren, te zeggen wat we voelen. We zoeken dat in mensen, in plekken, en in dingen. Ik vind poëzie ook zo’n vorm, en daarom denk ik dat het nooit zal verdwijnen.” Eerlijk zijn kan net zo goed gelden voor een merk dat verder wil gaan dan het leveren van een product, zoals MINI. Sophia heeft al met meerdere bedrijven samengewerkt, want hoewel sommigen poëzie niet willen vermengen met iets commercieels, ziet zij het als een kans. “Hierdoor wordt poëzie verder verspreid en kan die hopelijk anderen inspireren om hun verhaal te vertellen. Dat verandert niet als je in opdracht van iemand werkt. Deze campagne draait om liefde, dus ik hoop dat die je aanmoedigt om te kijken naar de persoon naast je en in diegene iets te zien waar je van houdt, in plaats van waar je niet van houdt.
Hoe poëzie ons bij elkaar brengt.
Poëzie brengt naar voren wat mensen met elkaar gemeen hebben en doordat dit mensen persoonlijk aanspreekt, ontstaat er een gemeenschap. Of ze het nu heeft over de mentale gezondheid van mannen, krachtige vrouwen, of iets anders – Sophia is in staat om verschillende groepen mensen met elkaar te verbinden.
“Ik praat veel met mensen die deze emoties ook heel diep en rauw voelen, en daarna haal ik al onze overeenkomsten bij elkaar. Twee mensen kunnen denken dat ze heel verschillend en verdeeld zijn, dat ze niets met elkaar te maken hebben. Maar zet ze samen in een kamer en vraag ze om het te hebben over de eerste keer dat ze angst voelden…
Vraag twee vaders met verschillende culturen en religies om met elkaar te delen hoe het was om hun kind voor het eerst vast te houden. Dan kom je erachter dat we veel meer op elkaar lijken dan dat we van elkaar verschillen. Ik gebruik poëzie als brug om mensen daaraan te herinneren.”
De kracht van mini
Sophia heeft niet alleen poëzie geschreven, maar ook een boek geschreven over de superhelden van het echte leven – kunstenaars, acteurs, topsporters en meer – om anderen te inspireren. Haar helden dragen allemaal een geheime kracht in zich, die ze hebben moeten ontdekken en omarmen om succesvol te worden. Maar kan MINI ook zo’n superheld zijn? Kunnen we de boodschap van Big Love samen verspreiden? Sophia gelooft daar wel in, want ze vindt een merk een vorm van zelfexpressie. “Je stapt niet zomaar in elke auto. Je kiest hem zorgvuldig uit en vaak geeft het gevoel dat die auto en dat merk je geven de doorslag. Als ik een paar Nike Dunks aantrek, voel ik me een bepaald type mens. Draag ik stilettohakken, dan voel ik me weer iemand anders. Merken kunnen dat gevoel ook oppakken.”Big Love is een belofte van iets groters, iets dat meer behelst dan de kernactiviteiten van het bedrijf. “Als je als automerk liefde centraal stelt, hoe kan je die liefde dan op andere manieren laten blijken? Welke andere campagnes zet je in? Wat kan je nog meer doen om te zorgen dat de liefde in de wereld toeneemt? Als merken dingen aanpakken die buiten zichzelf liggen, kan dat zo veel veranderen.” MINI deelt die opvatting, en we hopen dat we Sophia’s en onze eigen ambities kunnen blijven waarmaken.
En de auto’s zelf? “Iemand omschreef MINI ooit als een vrolijk jonger broertje of zusje. Dat vind ik mooi, want ik ben zelf een jongere zus. Ik ben zelfs de jongste, wat misschien wel betekent dat ik met iets meer ben weggekomen. En ik ben ook extreem vrolijk. Ik zag veel van mezelf terug in het merk, want het is gewoon een – letterlijk – elektriserend, vrolijk, snel, pittig, kleurrijk jonger broertje of zusje dat gewoon naar buiten wil, zo veel mogelijk mensen wil tegenkomen, zo veel mogelijk dingen wil veranderen, zo veel mogelijk liefde wil verspreiden en zo veel mogelijk mensen doen lachen. Dat deed me echt denken aan mezelf.”— En hoe gaat Sophia haar rol als ambassadeur van Big Love invullen?
Het zal je niet verbazen dat het antwoord al vastlag voordat we elkaar ontmoetten. “Als ik met mijn oma praat, zegt ze altijd ‘Beledig, veroordeel, bekritiseer nooit – in alles wat je maakt. Probeer mensen alleen te inspireren en iets bij te brengen’. Door iemand te beledigen breng je mensen niet dichter bij elkaar. Door iemand te veroordelen breng je mensen niet dichter bij elkaar. Alleen door te leiden met liefde kan je een brug slaan.” We kunnen niet wachten.
Liefdevolle tips van Sophia Thakur.
Sophia heeft gezegd dat ze haar favoriete kunst graag nog een keer voor het eerst zou willen beleven. Hier volgen een paar tips van haar.
— Muziek: Jake Isaacs – Gold (featuring India Arie)
“Ik herinner me dat ik dit voor het eerst hoorde, het was het allermooiste dat ik ooit gehoord had. Ik zette het op repeat en luisterde er misschien wel een uur naar.”
— Boek: Bell Hooks – All About Love
“Ik weet nog dat ik voor het eerst liefde in rouw zag, voor het eerst liefde in vriendschap zag, voor het eerst liefde bij een uitvaart zag. Ik was er helemaal van ondersteboven.”
— Boek: Spreuken uit de bijbel
“Ik weet alleen nog dat ik dacht, wow, dit zouden echt goede bijschriften zijn voor foto’s ofzo (lacht). Ik dacht altijd dat de bijbel gewoon een boek was over iemands leven, verteld door verschillende mensen. Maar midden in het boek stond zomaar ineens een poëtisch meesterwerk. Ik zou het graag weer opnieuw voor het eerst lezen.”
MINI en Sophia werken voor het eerst samen in het kader van Internationale Vrouwendag. Ze heeft voor de gelegenheid een gedicht geschreven waarin haar positiviteit, zachtheid en liefde beter worden uitgedrukt dan in welke omschrijving dan ook.Haar gedicht is vertaald vanuit het Engels. De originele tekst vind je hier.
Hé, wat fijn je weer te zien.
Fluistert ze haar spiegelbeeld toe na een paar dagen afstand van haar meest moedige en vastbesloten zelf. Maar oh… hoe de wind haar terugvoerde naar de exacte herinnering aan wie ze is en waarom, ook al is haar huid anders of haar cultuur hier nieuw… en elke uithoek van de wereld zich gelukkig zou prijzen om haar te mogen aanschouwen. Zich gelukkig zou prijzen omdat zij weer wist dat ze haar kracht, haar kundigheid, haar goedheid kon herpakken. Tegen het spiegelbeeld van alle verschillende vrouwen zeg ik…
Jij bent net zo schitterend en stralend als deze dag, in ieder opzicht. Maar dat was je allemaal al, ook voordat iemand het zegt. Jij komt voort uit de kracht van een verleden dat de moed had om angst achterop te stellen en verandering te eisen… en kijk ons nu eens. Het leven van vrouwen, waar dan ook, loopt over van de grootst mogelijke liefde.
En als ik iets kan bijdragen dan hoop ik dat ik jou eraan kan herinneren dat je jouw spiegelbeeld eraan herinnert dat ooit iemand de tijd heeft genomen om binnen in jou iets te zaaien, in jou geloofde, je liefde toereikte in de vorm van vertrouwen in jou, en jou eraan herinnerde wie dit gezicht voor jou gemaakt heeft. De vrouwen die je voor zijn gegaan en de spelregels voor jou compleet veranderd hebben, hoewel het verleden haar er niet op liet staan heeft ze jou dit podium gegeven, deze plek voor jou vrijgehouden en je hand vastgehouden en haar goedheid behouden ten overstaan van een man.In een tijd dat vrouwen geen veilige plaats hadden om hun moed op te pakken, namen zij dat risico, blind, vol vertrouwen dat ooit in hun tuin, uit de verweerde zaden die ze erin verspreid hadden, iets prachtigs zou kunnen wortelen en zou groeien… en kijk ons nu eens gaan.
Kijk ons stralen.
Al onze pracht past niet in een dag. Houd alle zonnen een eeuw lang aan de hemel, zet de klokken op de rem en houd al het verkeer tegen en laat alle zonen van deze wereld stilstaan bij de magie van de betekenis dat een vrouw zo kan bestaan.Een vrouw is altijd al letterlijk het middelpunt geweest in wat leven is.
Maar nu liggen de verhalen van duizenden vrouwen op mijn tong en is een vrouw de betekenis van zingen en schudden tot de glazen plafonds versplinteren, tot oude standpunten veranderen, tot trots de schaamte verslaat en onze lichamen weer van ons zijn. Ik zou nooit in de huid van een ander willen kruipen.
Niet als ik het hart van een revolutie in me draag, en niets vervult me meer van liefde dan daarmee wakker te worden. Die liefde uit te dragen, alles waar we bang voor zijn kracht in te fluisteren. Ik weet wat het betekent om op vleugels van liefde te vliegen. Mijn angst te voelen verdwijnen als iemand mij verheft. Mijn hart wijd open te stellen in de wind in de hoop dat dat genoeg is om, al is het maar één iemand eraan te herinneren, dat de zon ondergaat in hun kracht, om vastbesloten af te koersen op die plekken waar het bij andere mensen het donkerst is en hun lichtbron te zijn.
Als inspiratie en als actie is de liefde op haar best.
Er zijn weinig dingen waar ik zeker van ben, en van die dingen weet ik er één zekerder dan alle andere. Dat liefde… echt het beste is aan ons.
Woorden van Sophia Thakur.
Tekst: David Vass
Beelden: Rosaline Shahnavaz
